Księgowy na etat? To już przeżytek!

Autorem artykułu jest Jaspis

Nie ulega wątpliwości, że idziemy z duchem czasu i wręcz na siłę przejmujemy niektóre europejskie standardy. Nierzadko i te, które za nic nie pasują do naszej specyficznej, polskiej rzeczywistości.

Największe zmiany dostrzec można w sferze rachunkowości, bankowości i ogólnie pojętej dziedzinie finansów firmowych.

Jednym z objawów takich zmian jest księgowość. Bydgoszcz, a właściwie bydgoscy przemysłowcy już dawno zrezygnowali z usług księgowych zatrudnianych na pełen etat. Korzystniej jest bowiem im powierzyć księgowość swojej firmy specjalnemu biuru rachunkowemu, których wiele jest nie tylko w Bydgoszczy, ale i w innych miastach polski. Skąd ten fenomen zatrudniania księgowych z zewnątrz i jak biznesmeni z innych miast radzą sobie ze skomplikowanymi zależnościami, którymi rządzi się księgowość? Piła przykładowo, jako mniejsze miasto, otworzyła specjalną stronę internetową, gdzie znaleźć można i porównać firmy zajmujące się rachunkowością.

Dla potencjalnych klientów to rzecz bardzo przydatna i pomocna, mogą bowiem nie tylko zapoznać się szczegółowo z ofertami biur rachunkowych, ale też je porównać albo poczytać o nich opinie użytkowników. Te ostatnie mogą być oczywiście spreparowane i fałszywe, dlatego należy na nie szczególnie uważać – wciąż bowiem najlepszym źródłem informacji jest klient, który już korzysta z danych usług i wie, co może nam zaoferować konkretne biuro rachunkowe.

Bydgoszcz odnalazł się już w nowym trendzie na zatrudnianie księgowych z zewnętrznych firm. Teraz pora na inne miasta, inne miasteczka i resztę Polski (a dokładniej polskich biznesmenów), która do tej pory nie zaufała tej zachodniej modzie biznesowej. Skoro dla ich bydgoskich kolegów księgowy na etat okazał się przeżytkiem XX wieku, to może czas także zacząć iść z duchem czasu i dostosować się do nowoczesnych rozwiązań?

—

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Nagrody wygrane w konkursach dla pracowników

Autorem artykułu jest LM

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty.

Wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Powyższa definicja wskazuje, że pojęcie przychodów ze stosunku pracy obejmuje wszelkie świadczenia przekazywane pracownikom przez pracodawcę, pozostające w związku ze świadczeniem pracy. W szczególności do przychodów tych należy zaliczyć świadczenia o charakterze motywacyjnym takie jak premie i nagrody (tak: interpretacja Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 6 kwietnia 2006 r., nr 1471/DPF/415/06/06/MJ/I).
Przyznanie nagród rzeczowych dla wszystkich uczestników konkursu, będących pracownikami organizatora należy zatem traktować jako dochód podlegający opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla dochodów ze stosunku pracy, a więc według skali podatkowej. Stanie się tak w sytuacji, gdy konkurs skierowany jest tylko do pracowników płatnika, co oznacza, że fakt zatrudnienia decyduje o tym, czy dana osoba może wziąć udział w konkursie, zaś koszty zorganizowania konkursu obciążają pracodawcę (tak: interpretacja Urzędu Skarbowego w Nysie z 19 grudnia 2005 r., nr PD/415-47/05). Jeśli konkurs wiąże się z wynikami w pracy, wygrana jest dla uczestnika przychodem rozliczanym tak, jak jego wynagrodzenie. Na podstawie art. 31 ustawy o PIT osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. A więc pracodawca od wartości nagrody musi pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.

—

Czarnogora

Lean Manufacturing

Analiza FMEA

Kaizen

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Czy faktury mogą być przesyłane drogą internetową?

Autorem artykułu jest LM

Obowiązujący w Polsce porządek prawny dotyczący kwestii związanych z fakturami elektronicznymi jest zgodny z przepisami Unii Europejskiej, a w szczególności z przepisami dyrektywy Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (2006/112/WE ze zm.).

Podobnie jak w przypadku ww. dyrektywy, w Polsce przy wystawianiu i przesyłaniu faktur VAT elektronicznie wykorzystuje się dwie metody: — bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub — wymianę danych elektronicznych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych. Dodatkowo należy zaznaczyć, że podobne do stosowanych w Polsce w ww. zakresie rozwiązania stosują również niektóre inne państwa członkowskie Unii Europejskiej. Odnosząc się do zamierzeń legislacyjnych w ww. obszarze, pragnę poinformować, że w dniu 13 lipca Rada Ecofin przyjęła zmianę dyrektywy 2006/112/WE, która ma na celu m.in. liberalizację obecnych standardów przesyłania i przechowywania faktur elektronicznych tak, aby faktury papierowe i faktury elektroniczne były traktowane w ten sam sposób. Nowe brzmienie dyrektywy nakłada na podatnika obowiązek zapewnienia wszystkim fakturom (od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu jej przechowywania) autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności, m.in. za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług. Innymi słowy, to podatnik (a nie państwo członkowskie Unii Europejskiej) będzie decydował o formie przesyłu i przechowywania faktur pod warunkiem, że powyższe cechy faktur będą zapewnione. Biorąc pod uwagę kierunek zmian ww. dyrektywy w odniesieniu do fakturowania elektronicznego oraz uwzględniając postulat konieczności upowszechnienia tej formy fakturowania Ministerstwo Finansów w trybie pilnym podjęło niezbędne prace nad zmianą przepisów. Zakłada się, że stosowny projekt zmian zostanie przedstawiony do konsultacji zewnętrznych we wrześniu br. Należy jednak podkreślić, że obecnie obowiązujące rozporządzenie ministra finansów z dnia 14 lipca 2005 r. zawiera zamknięty katalog narzędzi gwarantujących autentyczność pochodzenia faktur i integralność treści faktur elektronicznych. Oznacza to, że do czasu zmiany przepisów wymienionego rozporządzenia przesyłanie faktur VAT drogą elektroniczną może się odbywać jedynie w sposób przewidziany tym rozporządzeniem.

—

Czarnogora

Lean Manufacturing

Analiza FMEA

Kaizen

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Nowe obowiązki w biurze rachunkowym – przeciwdziałanie finansowaniu terroryzmu oraz praniu pieniędzy

Autorem artykułu jest Małgorzata Celej

Ustawa z dn. 25.06.2009 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 166, poz. 1317) nałożyła nowe obowiązki m.in. na biura rachunkowe.

Zmiany wprowadzone tą ustawą obowiązują od 22.10.2009 r. Jednak część obowiązków nałożonych ustawą biura miały wdrożyć od 22.04.2010 r. – np. obowiązek posiadania pisemnych procedur przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a część zastosować do 22.10.2010 r. – np. przeprowadzić ocenę i analizę ryzyka występowania podejrzanych transakcji w stosunku do dotychczasowych klientów.

Pozostałe obowiązki nałożone w/w ustawą na biura rachunkowe to:

· wskazanie osoby odpowiedzialnej za przestrzeganie procedury – w biurach rachunkowych zatrudniających pracowników należy wyznaczyć osobę odpowiedzialną za wykonanie przepisów ustawy. Natomiast w biurach rachunkowych wykonujących działalność jednoosobowo osobą odpowiedzialną jest zawsze ta osoba

· stosowanie środków bezpieczeństwa finansowego – obowiązek ten polega na identyfikacji klienta, weryfikacji identyfikacji i pozyskiwaniu informacji na temat zamierzonego celu zawierania przez klienta relacji z biurem. Jeśli biuro rachunkowe nie może zrealizować środków bezpieczeństwa finansowego, nie może zawrzeć umowy z klientem (art. 8b ust.5). Jednocześnie biuro ma obowiązek stosować wzmożone środki bezpieczeństwa finansowego wobec osób publicznych i osób z nimi powiązanych

· bieżąca ocena i analiza ryzyka występowania podejrzanych transakcji – należy tutaj uwzględnić kryteria ekonomiczne, geograficzne, przedmiotowe i behawioralne. Biuro ma obowiązek udokumentować wyniki bieżącej analizy transakcji oraz przechowywać je przez 5 lat

· zapewnienie udziału pracowników w szkoleniu na temat przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu – bezpłatne szkolenie w formie e-learningu jest dostępne na stronie Miisterstwa Finansów

· obowiązkowa rejestracja podejrzanych transakcji

· przekazywanie informacji o podejrzanych transakcjach do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej – GIIF.

Nowelizacja ustawy nałożyła na podmioty obowiązane również następujące obowiązki, które jednak w praktyce nie dotyczą biur rachunkowych:

– wstrzymanie transakcji i blokowanie rachunków na żądanie GIIF
– zamrażanie wartości majątkowych na podstawie krajowych i unijnych przepisów.

Za niedopełnienie obowiązków, ustawa nakłada sankcje:

· kary pieniężne – GIIF może nałożyć karę w drodze decycji nawet do wysokości 750 000 zł, a w przypadku niedopełnienia obowiązku szkolenia pracowników do 100 000 zł. Wysokość kary zależy od rodzaju i zakresu naruszenia, dotychczasowej działalności instytucji obowiązanej oraz jej możliwości finansowych (art. 34 a-c)

· grzywny

· kary pozbawienia wolności do lat 3 – możliwe są też wyższe kary za odmowę przekazania informacji do GIIF, przekazanie informacji nieprawdziwych lub zatajenie prawdziwych (od 3 miesięcy do 5 lat – art. 36), oraz jeśli w związku z naruszeniem przepisów ustawy instytucja obowiązana wyrządziła znaczną szkodę (od 6 miesięcy do 8 lat – art. 37).

—

Autorem artykułu jest Małgorzata Celej. Odwiedź stronę poświęconą tematyce finanse i księgowość przedsiębiorstw.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Aktuariusz

Autorem artykułu jest Jaspis

Wedle aktualnych uwarunkowań prawnych, każda firma, która chce opracować rezerwy pracownicze, powinna wybrać profesjonalne biuro aktuarialne, którego specjaliści będą w stanie oszacować dokładne koszty z tym związane.

Decyzja o utworzeniu rezerwy leży w gestii kierownika firmy, lub osoby, która zostaje do tego upoważniona. Krajowy Standard Rachunkowości zakłada, że rezerwy na świadczenia emerytalne, rezerwy na odprawy emerytalne, czy też rezerwy na nagrody jubileuszowe, które stanowią długoterminowe świadczenia pracownicze, powinny zostać przeprowadzone zgodnie z procedurami aktuarialnymi, co bierze się bezpośrednio z konieczności uwzględnienia warunków makroekonomicznych, czy oszacowania specyficznych form ryzyka.

Świadczenia, na które tworzone są wyżej wymienione rezerwy dotyczą wszystkich pracowników, którzy w konkretnym zakładzie pracy są zatrudnieni na dzień bilansowy, zarówno w ramach umowy o pracę na czas określony, jak i nieokreślony. Istotnym jest fakt, że uwzględnieni zostać muszą także pracownicy, którzy w danym dniu bilansowym przebywają na zwolnieniach lekarskich, urlopach macierzyńskich, czy urlopach wychowawczych. W celu gwarancji terminowości i rzetelności warto brać pod uwagę usługi aktuarialne biur o ugruntowanej pozycji na rynku.

Do tej pory aktuariusz był zawodem, który kojarzyliśmy głównie z branżą ubezpieczeniową i reasekuracyjną, jednak perfekcyjna znajomość materii matematyki ubezpieczeniowej, matematyki finansowej oraz statystyki to elementy, które decydują o tym, że wyceny aktuarialne związane z rezerwami pracowniczymi wpisały się na stałe w zakres obowiązków związanych bezpośrednio z tym zawodem.

—

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Przychody rolnika zwolnione z opodatkowania

Autorem artykułu jest LM

Na (9.11.2010 r.) posiedzeniu Rządu zajęto stanowisko do senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (druk nr 3173).

Senatorowie zaproponowali zmiany do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polegające na zwolnieniu z tego podatku przychodów ze sprzedaży przetworzonych produktów rolnych dokonywanej w niewielkich ilościach. Takim zwolnieniem byłyby objęte produkty przetworzone w sposób inny niż przemysłowy (z wyłączeniem linii produkcyjnych i technologii używanych w produkcji na dużą skalę), ze sprzedaży których roczny przychód nie przekroczy 5 tys. zł. (nadwyżka ponad ten limit byłaby opodatkowana jako przychód z tzw. innych źródeł). Takie rozwiązanie wymagałoby prowadzenia ewidencji sprzedaży, w której byłaby wykazywana wielkość przychodu. Wnioskodawcy oczekują, że dzięki takiemu rozwiązaniu producenci domowej żywności wyjdą z szarej strefy i zasilą budżet nadwyżkami uzyskanymi ponad limit 5 tys. zł przychodu rocznie.
Rada Ministrów uważa, że zmiany te powinny obowiązywać od początku roku podatkowego, tj. od 1 stycznia 2011 r. Senatorowie natomiast zaproponowali 14 dni od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, co oznaczałoby wejście nowych przepisów w życie w trakcie roku podatkowego. Rząd podkreśla też, że wprawdzie trudno oszacować skutki finansowe nowych rozwiązań dla budżetu państwa, to jednak nie można uznać, iż ich wprowadzenie nie wpłynie na wysokość dochodów budżetowych.
Druga z propozycji senatorów zmierza do wprowadzenia zmiany w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, która polega na wyłączeniu spod stosowania przepisów tej ustawy sprzedaży przetworzonej żywności. Chodzi o sprzedaż żywności, przetworzonej osobiście lub przez domowników rolnika, w sposób inny niż przemysłowy. Przy czym działalność ta ma mieć charakter uboczny w stosunku do prowadzonej działalności wytwórczej. Takie rozwiązanie skutkowałoby zwolnieniem rolników z obowiązku rejestracji w ewidencji działalności gospodarczej.
Rada Ministrów również pozytywnie oceniła powyższą propozycję. Jednocześnie skłania się do wprowadzenia kryterium przesądzającego, że przekroczenie określonych rozmiarów przetwórstwa będzie skutkowało obowiązkiem dokonania wpisu rolnika do ewidencji działalności gospodarczej.

—

Czarnogora

Lean Manufacturing

Analiza FMEA

Kaizen

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Aktuariusz, profesja zaufania publicznego

Autorem artykułu jest Jan Kowalski

Nowy zawód, z perspektywami rozwoju, czy zawód korporacyjny ? Nie jest łatwo zostać dzisiaj licencjonowanym aktuariuszem, ale na pewno warto.

Według nowej ustawy o rachunkowości każda firma zatrudniająca powyżej 5 osób musi mieć rezerwy pieniędzy na świadczenia pracownicze. Świadczenia te powinny być wyznaczane metodami aktuarialnymi. Wycena aktuarialna powinna zostać wykonana według Miedzynarodowego Standardu Rachunkowości (MSR). Prawdopodobną długość życia kogoś, kto chce się ubezpieczyć, oblicza się za pomocą drukowanych przez Główny Urząd Statystyczny (GUS) tabel trwania życia. Dla aktuariusza taka osoba to przypadek statystyczny. Ważne jest, ile statystyczny ma lat, jaką płeć, kim jest z zawodu, jak jego zdrowie, czy ma nałogi lub niebezpieczną pracę, w jakich warunkach pracuje.

Aktualnie w zakresie regulacji zawodu aktuariusza zachodzą zmiany. W miejsce obecnego systemu PSA postuluje powołanie Izby Aktuarialnej. Obecnie Stowarzyszenie opracowuje propozycję zasad funkcjonowania samorządu zawodowego, która następnie zostanie przesłana do Ministerstwa Finansów.
W przeciągu następnych kilkudziesięciu lat w Polsce powinno może być do 1000 aktuariuszy. Ten unikalny zawód napewno nie zginie. Przyszły aktuariusz ma do opanowania podstawowy przedmiot: matematyka ubezpieczeń życiowych. Żeby dostać licencję, należy zdać jeszcze trzy inne egzaminy, w tym rachunek prawdopodobieństwa. Niektórzy zdają bezskutecznie wiele razy. Chętnych jednak nie brakuje – zawód aktuariusza uchodzi za elitarny i popłatny. Grono licencjonowanych aktuariuszy zasilają głównie absolwenci matematyki, rzadziej fizyki.

Zawód aktuariusza jest – z czego prawdopodobnie nie wszyscy zdają sobie sprawę – zawodem zaufania publicznego. Aktuariusz w firmie ubezpieczeniowej jest odpowiedzialny między innymi za wyliczanie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, które mają zapewnić środki na wypłaty odszkodowań dla ubezpieczonych klientów. To stawia go w szczególnej sytuacji, bowiem oprócz dbania o kondycję swojej firmy poprzez zapewnianie jej bezpieczeństwa finansowego, dba również o interesy klientów.

—

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Audyt Finansowy

Autorem artykułu jest Doradztwo Podatkowe

Artykuł o audycie finansowym, jego zastosowaniu i metodach. Czytając poniższy artykuł dowiesz sie w jakim celu stosuje się audyt finansowy i co on ma na celu.

Audyt finansowy – każdemu z nas kojarzy się przede wszystkim „kontrolą” w firmie. Audytorów, czyli osób kontrolujących nie powinniśmy traktować jak osób którym zależy tylko na wytykaniu i identyfikowaniu błędów i naszych pomyłek oraz na tzw. „donoszeniu” na pracowników. Audyt finansowy to przecież badanie sprawozdania finansowego, to procedury i testy, dzięki którym dowiadujemy się czy między innymi wartość sprzedaży czy wysokość środków pieniężnych w sprawozdaniu finansowym nie są istotnie zniekształcone. Mamy tu na myśli sprawdzenie, przegląd umów, kwot na fakturach.

Główną rolą w audycie finansowym jest zatem zbadanie sprawozdań finansowych pod kątem jasności i wiarygodności przedstawionych tam danych. Audyt finansowy to też pomoc w rozwiązywaniu problemów księgowych jak i podatkowych.

Audyt finansowy musi uwzględniać aspekt czasu. Nie można zamykać się w granicach roku budżetowego. Audyt finansowy powinien objąć:

a) częściowo sprawozdanie finansowe i księgi rachunkowe za rok poprzedni, aby upewnić się, czy jest przestrzegana zasada ciągłości, to jest czy nie uległy zmianie zasady kwalifikacji zdarzeń, wyceny aktywów i pasywów, ustalania wyniku finansowego, sporządzania sprawozdań finansowych,

b) częściowo księgi rachunkowe roku następnego w celu sprawdzenia, czy dokonane w nich zapisy nie dotyczą na przykład kosztów i przychodów roku audytowego,

c) częściowo dokumenty roku następnego zawierające dane, które powinny być ujęte w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym roku audytowego, a zostały pominięte wskutek wpływu dokumentów po dacie bilans.

Podsumowując, audyt finansowy to nic innego jak ocena sprawozdania finansowego. Należy również pamiętać iż ocena sprawozdań finansowych reguluje Ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 roku (Dz. U. z 1994 r. Nr 121, poz. 591), stanowiąca podstawę prawną rachunkowości (wraz z Krajowymi i Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości). Zwyczajowo nazywa się ją polskim prawem bilansowym. Była wielokrotnie nowelizowana. Ustawa określa zasady rachunkowości oraz tryb badania sprawozdań finansowych przez biegłych rewidentów, ale to już osobny temat na kolejny artykuł.

Dziękujemy za poświęcony czas.

—

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Rezerwy nie tylko do skarpety

Autorem artykułu jest Jan Kowalski

Tak, jak tradycyjnie postępujemy we własnym budżecie, odkładając oszczędności na „czarną godzinę”, podobnie postępują firmy tworząc rezerwy na świadczenia. Mało kto, zdaje sobie sprawę, że tworzenie rezerw na świadczenia pracownicze jest ustawowym obowiązkiem narzuconym na firmy.

Kto ma obowiązek tworzyć rezerwy na świadczenia ?

Jednostki mają obowiązek pokazać, że oprócz bieżących kosztów wynagrodzeń, zobowiązują się do wypłaty w przyszłości dodatkowych kwot i kwoty takie systematycznie rezerwują. Rezerwę należy także utworzyć gdy zgodnie z ustawą o rachunkowości sprawozdanie finansowe podlega obowiązkowemu badaniu . Konieczność tworzenia rezerw na świadczenia pracownicze występuje gdy jednocześnie spełnione są dwa warunki.

Obowiązek pracodawcy do tego rodzaju świadczeń na rzecz pracowników wynika z prawa pracy , zbiorowych układów pracy lub umów o pracę. Kwoty tych świadczeń są istotne, w związku z tym ich nieuwzględnienie w sprawozdaniu finansowym zniekształciłoby obraz sytuacji finansowo-majątkowej oraz wynik finansowy jednostki. Jednostka nie jest zobowiązana do tworzenia rezerw z tytułu świadczeń pracowniczych tylko w sytuacji, gdy ich wartość jest nieistotna (zasada istotności). Dzieje się tak na przykład w przypadku gdy jednostek o niedużym zatrudnieniu, które posiadają młodych stażem pracowników i dodatkowo posiadają minimalne regulacje, określone przez ogólne przepisy prawa, w zakresie wysokości świadczeń pracowniczych.

Realizacja wypłat z rezerw na świadczenia, czyli co z tego będziemy mieli…

Rezerwy wykazuje się w bilansie oraz księgach tak długo, jak długo aktualne jest ryzyko, na które je stworzono. Z chwila zrealizowania się rezerwy następuje zamiana rezerw na zobowiązania. Jeżeli kwot utworzonej rezerwy nie wystarcza na pokrycie zobowiązań, dokonuje się w ciężar odpowiedniej pozycji kosztów odpisu, tak y doprowadzić zobowiązanie do właściwej wielkości. W przypadku przeszacowania rezerw, rezerwę odpisuje się, zmniejszając koszt sprzedanych produktów, koszty sprzedaży bądź handlowe lub zwiększając pozostałe przychody operacyjne, przychody finansowe, zyski nadzwyczajne bądź zmniejszając obowiązkowe obciążenia, zależnie od przeznaczenia rezerw.

—

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

W czyje ręce powierzyć wyliczenie rezerw pracowniczych?

Autorem artykułu jest Jaspis

Wedle najnowszych uwarunkowań prawnych regulowanych za pośrednictwem Uchwały Nr 7/08, każda firma, która zamierza zabezpieczyć tak zwane rezerwy pracownicze, powinna skorzystać w tym celu z pomocy placówek i osób wyspecjalizowanych w tym zakresie.

Wedle najnowszych uwarunkowań prawnych regulowanych za pośrednictwem Uchwały Nr 7/08 Komitetu Standardów Rachunkowości i przyjętego wraz z nią Krajowego Standardu Rachunkowości, każda firma, która zamierza zabezpieczyć tak zwane rezerwy pracownicze, powinna skorzystać w tym celu z pomocy placówek i osób wyspecjalizowanych w tym zakresie. Wszelkie wyceny aktuarialne, w zakres których wpisać można między innymi: rezerwy na świadczenia emerytalne, rezerwy na odprawy emerytalne, czy rezerwy na nagrody jubileuszowe, to zadania, które winniśmy realizować poprzez profesjonalne biuro aktuarialne. Wszelkie decyzje związane z tworzeniem rezerw w danej placówce, podejmowane są przez kierownika firmy, bądź też przez osobę, która została do tego upoważniona. Aktuariusz wylicza świadczenia, uwzględniając wszystkich pracowników danego zakładu pracy, zatrudnionych w nim na dany dzień bilansowy. Rezerwy dotyczą osób, które pozostają w stosunku pracy w ramach umowy o pracę na czas określony oraz na czas nieokreślony, ale także tych, które w konkretnym dniu bilansowym przebywają na urlopach macierzyńskich, wychowawczych oraz opcjonalnie na zwolnieniach lekarskich.
Decydując o wyborze firmy, w której gestii będą leżeć usługi aktuarialne związane z wyliczaniem rezerw pracowniczych, warto kierować się jej profesjonalizmem. Kalkulacja rezerw techniczno-ubezpieczeniowych wymaga specjalistycznej wiedzy z zakresu matematyki ubezpieczeniowej, finansowej oraz statystyki. Wszelkie kwestie związane z finansami firmy oraz późniejszymi świadczeniami pracowników są na tyle odpowiedzialne i bywają na tyle skomplikowane, by powierzać je osobom o udowodnionych kompetencjach i odpowiednim stopniu rzetelności.

—

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl